-
1 focus
focus, foci, m. [st2]1 [-] foyer, feu, fourneau, âtre, cheminée. [st2]2 [-] feu, ménage, maison, famille, demeure, patrie. [st2]3 [-] fourneau pour les sacrifices, feu sacré, foyer sacré, autel (ayant un fourneau). [st2]4 [-] bûcher. [st2]5 [-] brasier pour l'encens. [st2]6 [-] feu, flamme. [st2]7 [-] réchaud. [st2]8 [-] fomentation. - sedere ad focum, Cic.: se chauffer. - pro aris focisque dimicare, Liv.: combattre pour ses autels et ses foyers. - focos repetere, Cic.: retourner dans ses foyers. - focis patriis exturbare, Cic.: chasser de ses foyers. - domi focique fac vicissim ut memineris, Ter. Eun. 4, 7, 45: souviens-toi de ta maison et de ta famille. - agellus, habitatus quinque focis, Hor. Ep. 1, 14, 2: hameau de cinq feux.* * *focus, foci, m. [st2]1 [-] foyer, feu, fourneau, âtre, cheminée. [st2]2 [-] feu, ménage, maison, famille, demeure, patrie. [st2]3 [-] fourneau pour les sacrifices, feu sacré, foyer sacré, autel (ayant un fourneau). [st2]4 [-] bûcher. [st2]5 [-] brasier pour l'encens. [st2]6 [-] feu, flamme. [st2]7 [-] réchaud. [st2]8 [-] fomentation. - sedere ad focum, Cic.: se chauffer. - pro aris focisque dimicare, Liv.: combattre pour ses autels et ses foyers. - focos repetere, Cic.: retourner dans ses foyers. - focis patriis exturbare, Cic.: chasser de ses foyers. - domi focique fac vicissim ut memineris, Ter. Eun. 4, 7, 45: souviens-toi de ta maison et de ta famille. - agellus, habitatus quinque focis, Hor. Ep. 1, 14, 2: hameau de cinq feux.* * *Focus, foci, masc. gen. Ouid. Le fouyer où on garde le feu.\Focus. Plaut. La maison privee et particuliere d'un chascun.\Pro aris et focis pugnare. Cicero. Pour la defense des eglises et maisons. -
2 explorator
explōrātŏr, ōris, m. [st2]1 [-] observateur, explorateur. [st2]2 [-] éclaireur, espion. [st2]3 [-] adj. qui essaie, qui éprouve. - centurio, explorator viae, Suet. Tib. 60: le centurion, chargé de reconnaître la route. - ab exploratoribus certior factus, Caes.: renseigné par des éclaireurs. - Thales naturae rerum certissimus explorator, Apul. Flor. 18, 30: Thalès, le plus habile à pénétrer les secrets de la nature. - exploratores foci, Mart. 8, 51, 4: feux qui éprouvent.* * *explōrātŏr, ōris, m. [st2]1 [-] observateur, explorateur. [st2]2 [-] éclaireur, espion. [st2]3 [-] adj. qui essaie, qui éprouve. - centurio, explorator viae, Suet. Tib. 60: le centurion, chargé de reconnaître la route. - ab exploratoribus certior factus, Caes.: renseigné par des éclaireurs. - Thales naturae rerum certissimus explorator, Apul. Flor. 18, 30: Thalès, le plus habile à pénétrer les secrets de la nature. - exploratores foci, Mart. 8, 51, 4: feux qui éprouvent.* * *Explorator, pen. prod. Verbale. Caes. Une guette ou Espie, Explorateur, Guetteur. -
3 focus
focus ī, m [1 FAC-], a fire-place, hearth: ligna super foco reponens, H.: ad focum sedens: exstruere lignis focum, pile on wood, H.: cinerem et confusa ruebant Ossa focis, the funeral-pile, V.: Dis tribus focos ponit, altars, O.: Crateresque focosque ferunt, i. e. fire-pans, V.: vivi foci, fires, Pr. — A hearth, home, family: domi focique ut memineris, T.: patrii: agellus, habitatus quinque focis, families, H.* * *hearth, fireplace; altar; home, household, family; cook stove (Cal) -
4 focus
ī m. [одного корня с foveo ]1) очаг C etc.; жаровня Cato, Sen; жертвенник O etc.; костёр V2) домашний очаг, дом, семья (arae focique C, L etc.)3) жар, огонь, пламя -
5 fumosus
fūmōsus, a, um [ fumus ]1) дымный, чадный (ligna Cato; fax Pt); дымящийся, курящийся (foci, arae O); задымлённый, закопчённый, закоптелый (pariĕtes Pt; imagines C, Sen); пропахший дымом ( cadus O)2) копчёныйperna fumosa H — окорок -
6 paganus
I pāgānus, a, um [ pagus ]1) сельский, деревенский ( foci O)2) крестьянский, простой, неучёный ( cultus PJ)3) языческий ( superstitio CTh)II pāgānus, ī m.1) сельский житель, крестьянин, поселянин (pagani et oppidani bAl; pagani aut montani C)2) невоенный, штатский PJ, Dig; обыватель T, Su3) язычник CJ, Eccl -
7 turicremus
tūricremus, a, um [ tus + cremo ]служащий для сжигания благовоний или курящийся (окутанный) фимиамом (arae Lcr; V; foci O; sacra O); дымящийся фимиамом ( ignes Lcn) -
8 Vacunalis
Vacūnālis, e [ Vacuna ] -
9 ara [1]
1. āra, ae, f. (altlat. asa zu Wurzel *ās, brennen, glühen) dah. I) ara sepulcri, der Scheiterhaufen, Verg. Aen. 6, 177. Sil. 15, 388. – II) Plur. arae, Felsbänke u. Klippen, bes. von denen um die Insel Aegimurus (w. s.), Verg. Aen. 1, 109. Sisenn. u. Varr. b. Serv. Verg. Aen. 1, 108. Plin. 5, 42. – III) ein erhöhtes Denkmal von Stein, virtutis, Cic. Phil. 14, 34: Lunensis, von lunensischem Marmor, Suet. Ner. 50: erigere duodecim aras ex quadrato saxo, Curt. 9, 3 (13), 19: u. von »Grabsteinen«, Corp. inscr. Lat. 5, 5276 u. 6, 12134. – IV) der Altar, 1) als Opfertisch, Iovis ara, Plaut.: aram condere, Liv.: aras ponere, Verg.: simulacra arasque consecrare, Nep.: aram consecrare deo, Cic.: im Plur. v. einem Altar, Verg. Aen. 3, 545; 4, 219. Ov. met. 7, 74. Liv. 10, 38, 1; 41, 20, 9; 45, 27, 9 (wo: filia victima aris admota, dem Altar). – Solche Altäre standen nicht nur in den Tempeln, sondern auch auf den Straßen, ja in den Häusern, u. zwar im Hofe, wo man den Familiengöttern (penates) opferte, gleichwie den Hausgöttern (lares) im Familiensaale (atrium) auf einer kleinen Feuerstätte (focus); dah. meton., arae et foci, die Altäre der Tempel und die Herde als Opferstätten der Laren und Penaten im Atrium = die Heiligtümer der Tempel und Häuser (nach Preller Röm. Mythol.3 Bd. 2. S. 106. Anm. 2), das heiligste Besitztum, die heiligsten u. teuersten Güter (wie »Haus u. Hof«), Deiotari regis, Cic.: in aris et focis, Cic.: de aris ac focis decernere, Cic., od. pro aris atque focis certare, Sall., od. pro aris focisque dicimare, Liv.: auch bl. relictis aris suis trans maria sequi colonos, Sen. ad Helv. 7, 7. – bildl., weil der Altar ein Zufluchtsort für Schutzbedürftige war, die Zuflucht, der Schutz, Schirm, tribunatus, Cic.: legum, Cic.: hic portus, haec arx, haec ara sociorum, Cic.: vos estis nostrae portus et ara fugae, Ov. – 2) übtr., a) Ara, der Altar, ein Sternbild am südl. Himmel, griech. Θυτήριον (vgl. Hyg. astr. 2, 39 u. 3, 38), Cic. poët.: A. pressa, wegen seiner Senkung, Ov. – b) = muliebria, Priap. 73, 4 B. – / Arch. Nbf. āsa, Varr. bei Macr. sat. 3, 2, 8. Fronto laudes fum. et pulv. p. 213, 17 N.; vgl. Serv. Aen. 4, 219. – Nbf. hāsa, Placid. gloss. (V) 51, 15.
-
10 cultrix
cultrīx, trīcis, f. (Femin. zu cultor), die Pflegerin, I) eig., Catull. 64, 300. Cic. de fin. 5, 39: per deam sanctam Lavernam, quae (mei) cultrix quaestuist, die Beförderin, Nov. com. 105. – II) übtr., a) die Bewohnerin, v. leb. Wesen, nemorum (v. Diana), Verg.: Cybelae (montis), v. der Cybele, Verg.: nemoris (v. der Wildsau), Phaedr.: v. einer Sache, c. foci secura patella, Pers. – b) die Verehrerin,deorum montium (der Berggötter), Lact. de mort. pers. 11, 1: magnae Dianae, Vulg. act. apost. 19, 35: idolorum, Augustin. serm. 121, 3.
-
11 explorator
explōrātor, ōris, m. (explōro), I) der Ausspäher, Späher, Kundschafter, Spion, 1) im allg., Plaut. Pseud. 1167. Sen. ep. 2, 4. Petron. 125, 3. Claud. nupt. Hon. et Mar. 136. – 2) insbes., als milit. t. t., a) ein Soldat der Vortruppen od. Streifer, Plur. exploratores, die Vortruppen, Streifer, Aufklärer (eclaireurs), eine besondere Truppe (meist Reiter) für den Aufklärungsdienst im Gelände, Caes. b. G. 2, 11. § 2 u. 3; 2, 17, 1; 6, 10, 3 ö. Liv. 30, 5, 1. Vell. 2, 112, 5. Tac. hist. 2, 17 u.a. Hyg. grom. de munit. castr. § 24. Corp. inscr. Lat. 7, 1037 u. 8, 9907 (s. Nipperd. Tac. ann. 11, 16). – b) explorator viae, der Untersucher des Weges, einer aus dem Gefolge des Kaisers, der vorauseilte, um dafür zu sorgen, daß nichts auf der Straße die Reise des Kaisers hinderte, Suet. Tib. 60. – II) übtr., der Untersucher, Erforscher, Thales naturae rerum clarissimus explorator, Apul. flor. 18. p. 32, 2 Kr. – attrib. (poet.), untersuchend, probierend, ignes, Feuerprobe, Claud. III. cons. Hon. praef. 11: u. so foci, Mart. 8, 51, 4.
-
12 fumosus
fūmōsus, a, um (fumus), voll Rauch, a) = rauchend, qualmend, dampfend, ligna, Cato: foci, arae, Ov.: December (weil da viel Feuer gemacht wird), Ov. u. Mart. – b) = verräuchert, eingeraucht, rußig, cadus, Ov. (s. fūmārium): paries, Petron.: imagines, Bilder der Ahnen, Cic.: perna, geräucherter, Hor. – c) nach Rauch riechend, räucherig, Plin. 18, 319.
-
13 gelidus
gelidus, a, um, Adi, mit Compar. u. Superl. (gelu), eiskalt, sehr kalt, I) eig.: nox, Verg.: aqua, Cic.; dass. subst. bl. gelida, Hor.: umor, Eis, Verg.: hiems gelida ac nivosa, Liv.: December, Ov.: loca, Liv.: montes, Catull.: foci, nie angezündete, Ov.: tyrannus, von Boreas, Ov. – Fibrenas Lirem multo gelidiorem facit, Cic.: aquae gelidissimae, Plin. – II) übtr., wie kalt, eiskalt = was eiskalt macht, tremor, Verg.: horror, metus, pallor, Ov.: sanguis, bei einem Greise, Verg.: mors, Hor.
-
14 turicremus
tūricremus (thūricremus), a, um (tus u. cremo), von Weihrauch brennend, arae, Verg.: foci, Ov.
-
15 Vacuna
Vacūna, ae, f., die wohltätige Göttin der Flur, die im Frühling aus dem Feuchten schafft u. das Gefilde mit Korn segnet, mit einem heiligen Haine im Reatinischen, Stammgöttin der alten Sabiner, Varro bei Acro Hor. ep. 1, 10, 49. Ov. fast. 6, 307. Hor. ep. 1, 10, 49 (u. dazu die Schol.). Plin. 3, 109. Corp. inscr. Lat. 12, 1844. Auson. epist. 4, 101. Anthol. Lat. 1160, 3 M. Vgl. Preller in den Berichten der Sächs. Ges. der Wiss. 1855. S. 195 ff. – Dav. Vacūnālis, e, zur Vakuna gehörig, vakunalisch, foci, Ov. fast. 6, 308.
-
16 Vestalis
Vestālis, e (Vesta), zur Vesta gehörig, vestalisch, foci, Tibull.: arae, Solin.: sacra, das (am 9. Juni gefeierte) Fest der Vesta, Ov.: dass. subst., Vestālia, ium, n., Varro. – insbes., virgo Vestalis u. subst. bl. Vestālis, is, f., eine Priesterin der Vesta, eine vestalische Jungfrau, eine Vestalin, Cic., Liv. u.a.: virgo Vestalis maxima (die älteste), Suet.: u. so Cornelia Vestalium maxima, Plin. ep.: u. Vibidia virginum Vestalium vetustissima, Tac.; vgl. virgo. – Diese Priesterinnen, deren es erst vier, dann sechs gab, wurden zwischen dem sechsten und zehnten Lebensjahre gewählt (virginem Vestalem od. bl. virginem capere, Gell. 1, 12, in locum alcis, Tac. ann. 15, 22: legere Vestalem [zur V.] alqam, Liv. 1, 3. § 11), mußten dreißig Jahre im Dienste der Vesta als keusche Jungfrauen bleiben (zehn Jahre zum Lernen, zehn Jahre zur Verrichtung der Dienste, zehn Jahre zum Unterrichte der jüngeren), bes. das heilige Feuer unterhalten, Cic. de legg. 2, 20: appell. = reine, keusche Jungfrau, illae Vestales non sunt virgines, sind keine Nonnen, Sen. de ben. 1, 3, 7. – Dav. wieder adiect. Vestālis, e, den Vestalinnen eigen, vestalisch, oculi, keusche, züchtige, Ov. trist. 2, 311.
-
17 Volsinii
Volsiniī (Vulsiniī), ōrum, m., eine Stadt in Etrurien, j. Bolsena, Liv. 10, 37, 1 u. 27, 23, 3. Plin. 2, 140. – Dav. 1) Volsiniēnsis (Vuls.), e, volsiniensisch, lacus, j. Lago Bolseno, Vitr. u.a.: ager, Liv. – Plur. subst., Volsiniēnsēs, ium, m., die Einw. von Volsinii, die Volsinienser, Liv. u. Plin. – 2) Volsinius, a, um, volsinisch, foci, Prop. 4, 2, 4.
-
18 ara
1. āra, ae, f. (altlat. asa zu Wurzel *ās, brennen, glühen) dah. I) ara sepulcri, der Scheiterhaufen, Verg. Aen. 6, 177. Sil. 15, 388. – II) Plur. arae, Felsbänke u. Klippen, bes. von denen um die Insel Aegimurus (w. s.), Verg. Aen. 1, 109. Sisenn. u. Varr. b. Serv. Verg. Aen. 1, 108. Plin. 5, 42. – III) ein erhöhtes Denkmal von Stein, virtutis, Cic. Phil. 14, 34: Lunensis, von lunensischem Marmor, Suet. Ner. 50: erigere duodecim aras ex quadrato saxo, Curt. 9, 3 (13), 19: u. von »Grabsteinen«, Corp. inscr. Lat. 5, 5276 u. 6, 12134. – IV) der Altar, 1) als Opfertisch, Iovis ara, Plaut.: aram condere, Liv.: aras ponere, Verg.: simulacra arasque consecrare, Nep.: aram consecrare deo, Cic.: im Plur. v. einem Altar, Verg. Aen. 3, 545; 4, 219. Ov. met. 7, 74. Liv. 10, 38, 1; 41, 20, 9; 45, 27, 9 (wo: filia victima aris admota, dem Altar). – Solche Altäre standen nicht nur in den Tempeln, sondern auch auf den Straßen, ja in den Häusern, u. zwar im Hofe, wo man den Familiengöttern (penates) opferte, gleichwie den Hausgöttern (lares) im Familiensaale (atrium) auf einer kleinen Feuerstätte (focus); dah. meton., arae et foci, die Altäre der Tempel und die Herde als Opferstätten der Laren und Penaten im Atrium = die Heiligtümer der Tempel und Häuser (nach Preller Röm. Mythol.3 Bd. 2. S. 106. Anm. 2), das heiligste Besitztum, die————heiligsten u. teuersten Güter (wie »Haus u. Hof«), Deiotari regis, Cic.: in aris et focis, Cic.: de aris ac focis decernere, Cic., od. pro aris atque focis certare, Sall., od. pro aris focisque dicimare, Liv.: auch bl. relictis aris suis trans maria sequi colonos, Sen. ad Helv. 7, 7. – bildl., weil der Altar ein Zufluchtsort für Schutzbedürftige war, die Zuflucht, der Schutz, Schirm, tribunatus, Cic.: legum, Cic.: hic portus, haec arx, haec ara sociorum, Cic.: vos estis nostrae portus et ara fugae, Ov. – 2) übtr., a) Ara, der Altar, ein Sternbild am südl. Himmel, griech. Θυτήριον (vgl. Hyg. astr. 2, 39 u. 3, 38), Cic. poët.: A. pressa, wegen seiner Senkung, Ov. – b) = muliebria, Priap. 73, 4 B. – ⇒ Arch. Nbf. āsa, Varr. bei Macr. sat. 3, 2, 8. Fronto laudes fum. et pulv. p. 213, 17 N.; vgl. Serv. Aen. 4, 219. – Nbf. hāsa, Placid. gloss. (V) 51, 15.————————2. ara, s. hara. -
19 cultrix
cultrīx, trīcis, f. (Femin. zu cultor), die Pflegerin, I) eig., Catull. 64, 300. Cic. de fin. 5, 39: per deam sanctam Lavernam, quae (mei) cultrix quaestuist, die Beförderin, Nov. com. 105. – II) übtr., a) die Bewohnerin, v. leb. Wesen, nemorum (v. Diana), Verg.: Cybelae (montis), v. der Cybele, Verg.: nemoris (v. der Wildsau), Phaedr.: v. einer Sache, c. foci secura patella, Pers. – b) die Verehrerin,deorum montium (der Berggötter), Lact. de mort. pers. 11, 1: magnae Dianae, Vulg. act. apost. 19, 35: idolorum, Augustin. serm. 121, 3. -
20 explorator
explōrātor, ōris, m. (explōro), I) der Ausspäher, Späher, Kundschafter, Spion, 1) im allg., Plaut. Pseud. 1167. Sen. ep. 2, 4. Petron. 125, 3. Claud. nupt. Hon. et Mar. 136. – 2) insbes., als milit. t. t., a) ein Soldat der Vortruppen od. Streifer, Plur. exploratores, die Vortruppen, Streifer, Aufklärer (eclaireurs), eine besondere Truppe (meist Reiter) für den Aufklärungsdienst im Gelände, Caes. b. G. 2, 11. § 2 u. 3; 2, 17, 1; 6, 10, 3 ö. Liv. 30, 5, 1. Vell. 2, 112, 5. Tac. hist. 2, 17 u.a. Hyg. grom. de munit. castr. § 24. Corp. inscr. Lat. 7, 1037 u. 8, 9907 (s. Nipperd. Tac. ann. 11, 16). – b) explorator viae, der Untersucher des Weges, einer aus dem Gefolge des Kaisers, der vorauseilte, um dafür zu sorgen, daß nichts auf der Straße die Reise des Kaisers hinderte, Suet. Tib. 60. – II) übtr., der Untersucher, Erforscher, Thales naturae rerum clarissimus explorator, Apul. flor. 18. p. 32, 2 Kr. – attrib. (poet.), untersuchend, probierend, ignes, Feuerprobe, Claud. III. cons. Hon. praef. 11: u. so foci, Mart. 8, 51, 4.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > explorator
См. также в других словарях:
Foci — may refer to:*The plural of Focus * Football (soccer) in Hungarian … Wikipedia
FOCI BP — FOCI Biophysical Platform (Academic & Science » Ocean Science) … Abbreviations dictionary
foci — (n.) plural of FOCUS (Cf. focus) (n.) … Etymology dictionary
Foci — Focus Fo cus (f[=o] k[u^]s), n.; pl. E. {Focuses} (f[=o] k[u^]s*[e^]z), L. {Foci} (f[=o] s[imac]). [L. focus hearth, fireplace; perh. akin to E. bake. Cf. {Curfew}, {Fuel}, {Fusil} the firearm.] 1. (Opt.) A point in which the rays of light meet,… … The Collaborative International Dictionary of English
Foci absortiones — sugėrimo židiniai statusas T sritis gyvūnų raida, augimas, ontogenezė, embriologija atitikmenys: lot. Foci absortiones ryšiai: platesnis terminas – pailgojo maišelio dalis sinonimas – absorbcijos židiniai … Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai
Foci absortiones — sugėrimo židiniai statusas T sritis embriologija atitikmenys: lot. Foci absortiones ryšiai: platesnis terminas – pusratiniai lapeliai … Medicininės histologijos ir embriologijos vardynas
foci — plural of focus … Dictionary of ichthyology
foci — /foh suy, kuy/, n. a pl. of focus. * * * … Universalium
foci — Plural of focus. * * * fo·ci (foґsi) [L.] genitive and plural of focus … Medical dictionary
FOCI — Fisheries Oceanography Coordinated Investigations (Academic & Science » Ocean Science) * Fiber Optic Communications Inc (Business » Firms) … Abbreviations dictionary
foci — fo·cus || fəʊkÉ™s n. center, hub; area in a dialog box which receives input (Computers) v. adjust the focus of; make clear, bring into focus; bring to a focus; concentrate … English contemporary dictionary